Rozdział 76 - Although the week together

Dobra , trzeba się wyszykować.. Wróciłam do hotelu i zajrzałam do szafy.
- Nic nie pasuje.. - powiedziałam przeglądając ubrania.
Westchnęłam.Jednak na końcu szafy dostrzegłam w końcu czerwoną sukienkę ze złotymi elementami.
- Idealna - uśmiechnęłam się oglądając ciuch.
Ubrałam się i zrobiłam delikatny makijaż.Uczesałam jeszcze kłosa i byłam gotowa.Wyszłam z hotelu i wsiadłam do przygotowanej wcześniej limuzyny.
- Możemy jechać - powiedziałam z uśmiechem.
Kierowca ruszył.Nagle usłyszałam mój telefon.Wyjęłam komórkę z torebki i spojrzałam na wyświetlacz dzwonił Austin.Wcisnęłam zieloną słuchawkę.
- Cześć Ally - powiedział cały w skowronkach.
- Hej.Z czego się tak cieszysz ? - zapytałam zdziwiona.
Czyżby się jakoś dowiedział , że będę na koncercie ?
- No bo mam dla ciebie niespodziankę - odparł.
Shit , chyba wie..
- Jaką ? - zapytałam.
- Dzisiaj się spotkamy ! Jesteśmy właśnie w samolocie do Londynu , odwołałem dzisiejszy koncert.Cieszysz się ? - mówił z wyraźnym podnieceniem.
A ja.. zaniemówiłam..
- Hallo , Ally ? - usłyszałam w słuchawce.
- Austin , ty nie możesz wyjechać ! - krzyknęłam budząc zdziwienie mojego kierowcy.
- Czemu ? Myślałem że się ucieszysz..
- Ja jestem w Denver ! - przerwałam mu.
Usłyszałam ciszę w słuchawce.
- Chyba żartujesz..?
- Nie.. - westchnęłam.
- Co robimy ? - zapytał jakbym wiedziała.
- Austin , a skąd ja mam to wiedzieć ? - odparłam.
- Słuchaj , jedź na lotnisko.Spróbuję jakoś wrócić - powiedział.
- No okej.. Pa - rozłączyłam się.
Schowałam komórkę do torebki.
- Przepraszam - zwróciłam się do kierowcy - Niech pan jedzie na lotnisko.
- Jak sobie panienka życzy - odparł i zawrócił.
Obserwowałam widoki za oknem.USA.. Od razu przypomniało mi się Miami.Spędziłam tu 18 lat.Dzieciństwo.Tak , z dzieciństwa mam silne wspomnienia.Codziennie po szkole biegałam z koleżankami na górkę położoną niedaleko mojego domu.W zimie zjeżdżaliśmy z niej na sankach , latem biegaliśmy po niej z latawcami.Ja.. Tam poznałam Austina.. To było zimą.Ja jak zawsze poszłam na sanki razem z Trish.On był z Dezem.Czarnowłosa i rudy zderzyli się na sankach.Od razu zaczęli na siebie wrzeszczeć.Ja i blondyn podbiegliśmy do nich i powiedzieliśmy dokładnie to samo :
- Codziennie musisz się z kimś kłócić ?
A oni wtedy w tym samym czasie krzyknęli "Nie!" i spojrzeli na siebie z obrzydzeniem.My wtedy teatralnie przewróciliśmy oczami i wybuchliśmy śmiechem.A potem przyszedł dzień , w którym dowiedzieliśmy się że w 4 będziemy w tej samej klasie.Następnie gimnazjum i liceum - i to wszystko , co się stało.To uczucie , które nagle wybuchło pomiędzy mną a Austinem.Czy nagle ? Chyba od zawsze było to coś więcej.. I te ostatnie 2 lata - pełne smutku , złości i rozgoryczenia.. Tyle razy żałowałam , że kocham tak bardzo.Że nie potrafię przestać.Bo Austin ranił , bardzo ranił.. Ale były i są momenty , w których okazywał uczucia.Troszczył się o mnie , rozśmieszał , przytulał i całował.Jego dotyk , czułe słowa.. To wszystko sprawiało , że cała złość odchodziła w niepamięć.Może za szybko wybaczam , może nie powinnam tego robić - ale nic nie mogę poradzić na uczucie , którym go darzę.Ach.. Stęskniłam się za nimi wszystkimi.Oczywiście najbardziej za Austinem , ale to chyba wszyscy wiedzą.
- Dojechaliśmy - z wspomnieć wyrwał mnie głos kierowcy.
Kiwnęłam głową i wysiadłam z pojazdu.Wyjęłam komórkę.Wybrałam numer blondyna.Po kilku sygnałach odebrał.
- Jestem na lotnisku - poinformowałam go.
- My też.Nie wiedzę cię.. - odparł smutno.
- Może jesteśmy przy innych wejściach ?
- A przy którym jesteś ?
- Z zielonym napisem na drzwiach.A wy ? - zapytałam rozglądając się.
- My z niebieskim - odparł.
- Dobra.Może po prostu idźmy przed siebie ? - zaproponowałam nie widząc innej opcji.
- No dobrze - odparł rozłanczając się.
Podążyłam przed siebie.Po chwili zauważyłam przed sobą.. blondyna.Był sam , odwrócony tyłem.Ale od razu go poznałam.Jak miałabym nie poznać ? To niemożliwe.. Po cichu podeszłam do niego.
- Przepraszam , jak dojść do pasu numer 23 ? - zapytałam zmienionym głosem.
- Przepraszam , nie mam czasu.Szukam.. - przerwał gdy mnie zobaczył.
- Znalazłeś - uśmiechnęłam się promiennie.
- Ally ! - krzyknął przytulając mnie.
Z przyjemnością wtuliłam się w blondyna.Nareszcie czułam się bezpiecznie.. Nie wiem , ile tak staliśmy.Wiem jedynie , że byliśmy ciekawą atrakcją turystyczną.Ludzie zatrzymywali się przy nas , niektóry nawet robili zdjęcia.Ale nam to nie przeszkadzało.Nie chcieliśmy się od siebie oderwać , nie umieliśmy.Jednak w końcu nadszedł ten moment.Niechętnie odsunęłam się od Austina.Spojrzałam mu w oczy , blondyn uczynił to samo.
- Kocham Cię - szepnął tak , że tylko ja to usłyszałam.
Nie odpowiedziałam.Zbliżyłam się jeszcze bardziej i delikatnie musnęłam usta chłopaka.Austin z równą czułością odwzajemnił gest.I znów to samo.Naprawdę nie wiem ile ta scena trwała.Czas się dla nas nie liczył.To wszystko zniknęło , byliśmy tylko my , obok nas ciemność.W końcu oderwaliśmy się od siebie.
- Nie chcę cię zostawiać.. - szepnęłam czując łzy pod powiekami.
- Ja też nie chcę - delikatnie podniósł mój podbródek i poważnie spojrzał mi w oczy - Ale widzisz inne wyjście ? Masz swoje obowiązki , nie możesz ze mną zostać.A ja nie mogę przerwać trasy.. - mówił cicho coraz bardziej spuszczając wzrok.
- Ile czasu możesz spędzić w Londynie ? - zapytałam całkowicie zapominając o przyjaciołach.
- Kolejny koncert jest dopiero za tydzień , mamy przerwę.
- No to mamy tydzień dla siebie - uśmiechnęłam się słabo - Tydzień to lepsze niż nic.
- Tak.. Masz rację.Chodź - pociągnął mnie za rękę.
I teraz jakby pamięć mi wróciła.
- A Trish ? Dez ? - zapytałam idąc za blondynem.
- Poradzą sobie - odparł pewnie i przyspieszył kroku.
Szliśmy trzymając się za ręce.Austin prowadził , ja spokojnie podążałam za nim.Doszliśmy na piękną i rozległą polanę.Obok było jezioro.Blondyn spojrzał na nie a potem na mnie.Uśmiechnął się jakoś tak.. dziwnie.. Wystraszyłam się.Chłopak wziął mnie na ręce i popędził prosto w stronę wody.
- A ! Puszczaj ! - darłam się jak wariatka.
Po chwili wylądowałam w wodzie.Była przyjemnie ciepła.Wyciągnęłam rękę w stronę Austina i już po chwili i on był cały mokry.
- Ej ! - krzyknął i ochlapał mnie.
Śmialiśmy się i bawiliśmy w wodzie cały dzień.Było wspaniale.
-----------------------------------------------------------------------------------------
Hej , hej , hej ! Długo nie było rozdziału , ale to całe zamieszanie związane ze świętami.No i zaraz majówka.Nie ogarniam.. No i jak tam po świętach ? Ja jestem zadowolona.Pierwszy dzień spędziłam z rodziną , drugi w domu z mamą.Dzisiaj byłam przed południem trochę zalatana.Potem usiadłam do laptopa żeby w końcu coś dla was napisać :3 Myślę , że wyszło całkiem nieźle.Jest słodko i romantycznie i myślę , że tak przez jakiś czas będzie.Mam fajny pomysł na śmieszną scenkę.. Ale to potem.Czytam , haha , jaka wiadomość xD Czytam Inną , polecam :D To ja się żegnam i tradycyjnie - do napisania ! <3
Lili
To co , może teraz 20 komentarzy ? *.*