Rozdział 51 - New obligations - new problems...

Trzymałam kartkę w ręce i z otwartą buzią wpatrywałam się w list.Nie wiedziałam co robić.Odpisać czy może nie odpisać ? Jeśli odpiszę , będę musiała wyjechać.Ale co będzie , jeśli nie odpiszę ? Co oznaczałby dla mnie wyjazd ? Czego musiałabym się nauczyć ? Co miałabym zmienić ? Miałam tak wiele pytań , a tak mało odpowiedzi... W końcu postanowiłam , że odpiszę.Musiałam to zrobić , ponieważ jak się dowiedziałam z listu jestem kimś ważnym.Spojrzałam na zegarek - dochodziła czwarta.Czyli że Austin zaraz wróci... On nie może o tym wiedzieć , nie teraz.Jutro cały dzień spędzi w studiu nagraniowym , więc spokojnie będę mogła zastanowić się na odpowiedzią.Przez cały wieczór byłam inna , nieobecna... Na szczęście blondyn tego nie zauważył.Rano zostałam sama.Usiadłam przy stole i wzięłam do ręki kartkę oraz długopis.Westchnęłam i zaczęłam pisać.W końcu skończyłam list :

03.01.2014 , Miami

Droga Lauro

Mam wiele pytań , a mało odpowiedzi... Czy moje życie bardzo się zmieni ? Jak to miałoby wyglądać ? Czy musiałabym na stałe przenieść się do Londynu ? Wiesz , że mam tutaj własne życie... Myślę , że drogą pocztową się nie dogadamy.Dlatego , żeby wszystko wyjaśnić przyjadę do Londynu.Muszę jednak wiedzieć , gdzie i kiedy się zgłosić.Proszę o szybką odpowiedź.

Ally

Nie czekałam długo na odpowiedź , bo pojawiła się już tydzień później.Austinowi nic nie powiedziałam - nie chcę go martwić.Udaję , że wszystko jest w porządku.Odpowiedź nie zaskoczyła mnie :

06.01.2014 , Londyn

Droga Allyson

Tak , musisz przyjechać do Londynu.Jest wiele spraw do załatwienia.Postaram się odpowiedzieć na wszystkie twoje pytania.Twoja babcia bardzo się ucieszyła.Czekamy na Ciebie.Przyjeżdżaj.Gdy już będzie w Londynie , zgłoś się do pałacu królewskiego w centrum miasta.Będę czekała w biurze przy wejściu.Powiedz strażnikom , że ja kazałam cię wpuścić.Cieszę się , że się zgodziłaś.Nie odpisuj już - przyjedź.

Laura

Westchnęłam.Wzięłam kartkę i napisałam :

Austin , bardzo się przepraszam ale muszę wyjechać.To pilna sprawa.Wrócę najszybciej jak się da.Nie szukaj mnie , proszę - zaufaj mi.Będę tęsknić...

Twoja Ally

Położyłam kartkę na stole i weszłam do garderoby.Zdawałam sobie sprawę , że trochę tam zostanę.Prawdopodobnie będzie to nawet więcej niż 2 tygodnie.Wzięłam walizkę i spakowałam swoje rzeczy.Postawiłam walizkę w przedpokoju i zaczęłam się ubierać.Założyłam buty i kurtkę.Wzięłam walizkę i wyszłam z domu.Powoli szłam w stronę lotniska.Byłam już w poczekalni kiedy usłyszałam znajomy dźwięk telefonu.Wyjęłam komórkę.Dzwonił Austin... Wyłączyłam telefon i schowałam go do kieszeni.Sama nie wiem dlaczego nie chciałam mu o tym powiedzieć...

- Samolot numer 25 odlatujący do Londynu opuści pas startowy numer 12 za 15 minut.Wszyscy pasażerowie proszeni są na pokład - usłyszałam głos z głośnika.

Wzięłam walizkę i skierowałam się na wskazany pas startowy.Weszłam do samolotu i zajęłam swoje miejsce.Założyłam słuchawki i włączyłam swoją ulubioną piosenkę.Lot nie trwał długo , około 2-3 godziny.Po tym czasie dotarłam do Londynu.Wysiadłam z samolotu i skierowałam się do centrum miasta.W końcu zauważyłam ten budynek - pałac.Był ogromny i piękny.Przy branie stało dwóch strażników.
- Dzień dobry.Miałam się zgłosić do pałacu , pisałam z panią Laurą Blue.
Mężczyźni nic nie odpowiedzieli , tylko gestem ręki wskazali abym weszła.Przekroczyłam bramę a potem drzwi pałacu.Od progu dostrzegłam dość młodą , wysoką blondynkę.
- Allyson ?
- Tak.A pani to pewnie Laura ? - zapytałam.
- Tak.Ale tutaj nie możesz wyglądać... - kobieta zmierzyła mnie od góry do dołu - Tak...
Spojrzałam na swój strój.Miałam na sobie białe adidasy , ciemne rurki , żółty top i niebieską kurtkę.
- Chodź - kobieta pociągnęła mnie za rękę.
Weszłyśmy na drugie piętro.Potem Laura pokazała mi garderobę.Była wielka (naprawdę WIELKA !).
- Przebierz się - powiedziała blondynka i wyszła.
Garderoba była pełna sukienek i butów na obcasie.Wybrałam sukienkę , buty i dodatki z ogromnej szkatułki.Przebrałam się i wyszłam z pomieszczenia.Czekała tam na mnie Laura.
- Nie.. - blondynka pokiwała przecząco głową - chodź - powiedziała i wróciłyśmy do garderoby.
Kobieta podała mi nowy zestaw.Przebrałam się i wyszłam z pomieszczenia.
- Chodź , wszystko ci wyjaśnię.
Poszłyśmy do jakiegoś pokoju.Był bardzo duży.
- To twój pokój.Dzisiaj możesz odpocząć , ale jutro zaczynamy lekcje.Musisz nauczyć się etykiety , odpowiedniego zachowania i zachowania przy stole.Masz jakieś pytania ?
- Tak , jest ich wiele.Pierwsze i najważniejsze - jak długo muszę tu zostać ?
- Zostajesz tu na zawsze.
- Ale.. Jak to ? Przecież mam swoje życie...
- Pisałam , że twoje życie się zmieni.Musisz zostać tutaj na zawsze , kiedyś zostaniesz królową.Wcześniej musisz znaleźć męża.
- Ale ja mam narzeczonego...
- Czy pochodzi z rodziny królewskiej ? Ze szlachetnego rodu ? Z rodziny baronów ?
- Nie...
- Więc nie jest on odpowiedni dla ciebie.Znajdziesz nowego spośród kandydatów ze szlachetnych  rodzin.Jeszcze jakieś pytania ?
- Nie...
Kobieta opuściła mój pokój a ja zostałam sama ze swoimi myślami...